25.05.2011

Baktım.


yalnızlığı ve yürümeyi seven birisiyim, bu bağlamda yalnız yürümekten de keyif alıyorum.
yine böyle bir yürüme esnasında laleli,beyazıt,sultanahmet,gülhane,sirkeci,eminönü,karaköy,galata kulesi derken galatasaray lisesinin oradan eve sallanmak için istiklal caddesine ulaştım.

yolda eski markiz pastahanesi civarında bir kör ile yanyana geldiğimi farkettim,
onu kollamak için kendisi ile bir süre aynı tempoda yürüdüm.
bir ara telefonum çaldı
,baktım,
tekrar yanıma baktığımda ise bizim kör karşına çıkan diğer bir kör ile çarpıştı ve ikisi de birbirinin kör olduğunu farketmeyerek birbirinden kısaca özür diledi,
ardından önlerini kolladıkları şahane tik-tak ritimleri ile kendi yollarına devam ettiler.

o andan sonra benim için gezegen çok başka bir yer oldu.
sakallarım daha hızlı çıkmaya başlarken
kelimelerime bir dinginlik bir yavaşlık hasıl oldu.
değil bişeyler yazıp çizmek çay bile demlemek istemedim.
içim bir yandan huzur dolarken bir yandan kuşku aromalıydı.
şükür mü etsem isyan mı?
onu da bilemedim.

olaya gözlerim ile şahit olmam ve o gözlerin gözlüklerinden arınınca o insanlardan sadece çok az daha iyi görebilmesi de ayrı manidar.

resim: andy warhol'a ait

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...