Hatıralarıma Artistlik Yapmıştı

İstanbul, geç kalmak istemediğiniz bir yere ya geç kaldığınız yahut da çok erken gittiğiniz bir şehir.
Bir çarşamba günü, salı günü geç kalmış olmanın verdiği bilinçle ortaköydeki kursa geç kalmamak için çok erken gitmiştim yada gitmişim işte bilemiyorum.
vakit geçirmek için hemen ortaköydeki camii'nin arkasında kalan güzel seyirlik alana gittim banklara baktım,
Ortaköy,çocukken istanbula annemle geldiğimde gezdiğim ve anısını dün gibi hatırladığım bir yer (wendy's'e gidip Beyazıt Öztürk'ü görmüştük çizburger istemişti). Annemle bir banka oturmuştuk, aynı bank mıdır? Bilemem ama halen tam orada bir bank duruyordu,
banka baktım iki kişi oturuyordu
zaten o bankı bir kere boş bulabilmiştim o da bambaşka bir hikayedir..
 neyse bankları süzmeye devam ettim, bana en yakın bankta yaşlı bir hanımefendi oturuyordu, normalde o banka oturulur ama oturmadım... oturmak istemedim, otursam ''anlat bakalım genç adam'' diye başlayan senaryosal bir diyalog yaşayacakmışız gibi geldi,
aslında severim öyle şeyleri de o an istemedim işte.

Ortaköyü bilenler bilir bankların arkasında da ağaçların etrafında yuvarlak nizamda oturulacak yerler vardır, oraya oturdum yüzümü denize döndüm ve içimden ''bu ne lan'' dedim.
''deniz var, karşıda gene şehir var; hani bunu uçsuz bucaksız özgürlüğü..'' diye de devam ettim.
sesli de konuşurdum da yanımda yaşlı bir beyefendi vardı beni deli sanabiliridi.
o sırada küçücük bir kız çocuğu belirdi, elinde şu ucu küçük tekerlekli bastonsu oyuncaklardan vardı, çocuğa gülümsedim o da bana bir gülümsedi sonra gülümsemeyi bıraktı ve elini havaya kaldırdı annesi yetişti elinden tuttu,
ulan ''bıngacık'' çocuk annem yanımda diye hatıralarıma artistlik yapmıştı ama çocuk sonuçta diye çok umursamadım,
o esnada yaşlı beyefendi yavaşça doğruldu,
ayağa kalktı ama bunu o kadar yavaş yaptı ki kelimelerle ifade etmem çok zor..
beyefendiyi gözümle takip ettim, gitti yaşlı hanımefendinin yanına oturdu. ''vay babey, vaylar babey'' diye şaşırdım,
demek o yaşlı beyefendi benim yaşlılığımmış dedim,
fotoğraflarda filmlerde falan arkadan çekilmiş banka oturan insanların görüntüsünü çok severim.
bir süre yaşlı çiftimizi izledim, kadın bir şeyler anlattı adam arada onayladı arada bir şeyler ekledi; güzel güzel konuştular.
bir ara çiftimizin önüne orta yaşlı bir çift geldi benim bakış açıma göre de genç çiftin kadın ve adamı yaşlı çiftin kadın ve adamı ile aynı hizaya denk geldi ve o an kaderim değişti de sanki geleceğimden ortaköyde oturduğum o anlar silindi ve başka bir şuandaki yaşlı adamın gençliğini yaşıyormuş gibi hissettim.
Bu hissimi de sizlerle paylaşmak istedim.

durumun fotoğrafını da çekmeye çalıştım da güzel olmadı galiba.

şarkı tavsiyesi: Lana del Rey - Video Games (Live At The Premises)