12.07.2010
Kapari
''2005 yılı antalya güllük caddesinden tam aşşağıya doğru olan amfiye doğru yürüyorum. o zamanlar gönlünde mevcut bulunduğum kız arkadaşım ile buluşmak gibi bir amacım var. elimde son dakikada bulduğum bir migros poşedi var. poşetin içerisinde ise bir ay boyunca ''şu şu şu ve de şu'' diye kafamda kurduğum büyük bir kurgu ürünü olan hediyeler var. tesadüfen buluşacağımız yerde değil buluşacağımız yere giderken ki son trafik lambasında karşılaşıyoruz (diğer kızlarla da oldu bu o ışık çok uzun yanıyor) öpüşüp kavuşuyoruz (ışık halen kırmızı) hediyelerimi veriyorum çok seviniyor, adeti olduğu üzere önce beni sonra hediyeleri bağrına basıyor. bahsettiğim amfi antalyanın bir çok yeri gibi denize yakın bir yerde, denize ve ona yakın olmayı çok seviyorum... günler geçiyor sıcak iyice bastırıyor, hayatımızda ilk defa öss'ye gireceğiz, o sormadan ben onu sınava doğru biraz daha rahat bırakıyorum, sanırım o da bunu anlıyor. sınavdan çıkıyoruz bi kaç gün sonra bir yerlerde buluşuyoruz, sınavda ona verdiğim hediyelerden birisini uğur getirsin diye sırasına koyduğunu bahsediyor. hediyem ne ona, ne de bana uğur getirmiyor. ikimizde bir üniversiteye yerleştirilemiyoruz. aradan 5 yıl geçiyor. bi şekilde girdiğimiz üniversitenin öğrencileri olma sıfatımız üzerimizde artık.
tepedeki grafik bana ait.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
ee sonra?
sonrası rutin.
Yorum Gönder