yaşlı doğan.

mutfağa girdim,
mutfakta o
ve yemek kokuları vardı.
o, bir eliyle diğer elini iyice bastırıyordu,
(acıyan organa baskı uygulamak siyaset tarihinde de sık görülmüş bir davranıştır.)
üzerinde el örgüsü bir yelek,
altında penye bir pijama vardı.
kendi kendine nefret temalı bir şekilde söyleniyordu.
beni görünce bikaç saniye bana baktı.
sonra ben yokmuşum gibi yaptıklarına devam etti.
ona ''bir yerin acıdığında bağırıp,ağlayabilecek bir yaştasın'' dedim.
''olur bilmem?'' diye cevap verdi.
şaka maksadıyla kızmış gibi üzerine yürüdüm.
zerre çekinmedi.
düşürdüğü bakışlarıyla bana bakmaya devam etti.
el kadar çocuk, 'süper cool' yapmıştı bana.
ben bunları düşünürken
o da bir şeyler düşünmeye başlamıştı.
tepesinin hiç yatmadığı saçlarını kaşımasından anladım.
''bağırsana be çocuk'' dedim.
''tamam'' dedi ve avazı çıktığı kadar bağırdı.
içeriden koşup gelen annesiydi,
önce elini üfledi.
(bu üflemeler daha sonra da oğlunun kötü bir alışkanlığı olacaktı.)
sonra eline buz tutumak ile başlayan çeşitli yanık tedavileri uygulandı.
tedavi esnasında çocuk,elini kaynayan çorba tenceresine daldırdığı olayı ''anne çoobapilav'' diye iki kelimeyle anlatmaya çalıştı.
(iki kelimeyle birşeyler anlatmaya çalışmak çocuğun ileriki yıllarda alışkanlığı olacaktı)
çocuk tedavi edilirken beni işaret ederek ''bu gitsin'' dedi.
annesi etrafa bakındı,etrafta kimse yoktu.
bu bendim.
sabah annem ile türk kahvesi içip bişeyler konuşuyorduk.
annem ''sen zaten yaşlı doğdun'' dedi.
boş kahve fincanımı aldım,kalktım,
mutfağa girdim,
mutfakta o
ve yemek kokuları vardı.
o,bir eliyle diğer elini iyice bastırıyordu,

fotoğraftaki: benim küçük halim.
fotoğraf: bana adını veren dedem tarafından çekilmiş dijital düzenlemesi şahsım tarafından yapılmıştır.