hikaye-i ser

'hikaye'ydi adi, marjinal anne babalarin kizlarina koyduklari deneysel isimlerden bir tane daha olmaktan cok daha oteye gidebildigi bakislarindan ve durusundan fazlaca belli oluyordu.
adimlarini genis genis atiyor,
kulaginda muzik calar olmasa da bulutlarin uzerinde ziplarcasina oynaya oynaya yuruyordu.
bozuk para adinda bir sey uzerine uzerine hafif bir hizla yuvarlandi.
daracik pacasinin altinda duran beyaz uzerine lacivert cizgilere sahip bez ayakkabisinin burnuna carpip "tiririnininiiniininininibiiraaaabuuup" sesiyle durdu.
paranin pesinden beli yere dogu bukuk bir sekilde kosan muhtemel sahibi geldi.
yeni yikanmis gur,dalgali ve kabarik saclari,kanvas kumastan ince bir ceketi ve yesil tonlarin hakim oldugu atkisinin altinda sagda solda pek goremeyeceginiz cinsten bir kolye gorunuyordu.
esmer tenli elleriyle uzandi paraya
kafasini kaldirdi
hic konusmadi
hafifce gulumsedi.
iyi anlasiyormuscasina onay aldi hikayeden.
hikaye adini soyledi
merhaba tonlamasi ile "hikaye" dedi
kiz
"yok yok tamamen gercek" dedi.
derin bir nefes aldi
elindeki paranin ne kadar gercek oldugunu ve dunya duzeninin ne kadar kotu oldugu ile alakadar bir dunya laf etti.
hikaye, biz coktan gectik o ayaklari dercesine bakis atti ve
"inim kafeye gidecegim arkadaslarimla bulusacagim gelmek ister misin? belki adini bile soylersin?" dedi.
"hah" dedi kiz
boydan bir suzdu hikayeyi ve "masallarla isim olmaz kiziiiim" dedi.
"aman senin hayatin masal olmus be" diyerek kizil renge boyali kivircik saclarini arkaya savurdu kosmadan seri adimlarla yoluna devam etti hikaye