okulda dolanmalarımın birisinde onu gördüm gene bu sefer karşı istikametten yavaşça geliyordu kafamı uzatıp kendisini yeni hatırlamış gibi yaparak.
''aa merhaba'' diyerek uzun zamandır planladığım,
arapçayı çağrıştırdığı için uğruna tıpkı bir genç gibi 'selam' kelimesinden vazgeçtiğim
ve başına ilgisiz şaşkınlık eklediğim ''aa merhaba''yı ortaya salıverdim.
karşılık verirken arkadaşları koşmadan seri adımlarla ve yüzlerinde ''hmm'' ifadesiyle uzaklaştılar.
aslında tüm kişilerin durumun farkında olduğunun farkındayım ama godoslama durumu anlatsam olmayacağının da tecrübe ile farkındayım.
''çay-kahve içelim mi'' aşamasına getirebildiğim söylemlerim direk kabul gördü.
kahveyi ben ısmarladım,
oturacağımız yer içinse kibarlık yapıp üşüyüp üşümediğini sordum.
kibarca içeriyi seçti.
kaptım geldim kahveleri konuşmaya başladık.
tahminim gibi eğlenceli bir tipti sesi beklediğimden daha ilginçti.
yine burnumun hiç koku alamadığı bir gündü kokusu gelmiyordu.
bu aşamada uzun uzun sessizliklerin olmadığı uzun uzun konuşmadan zerre heycanlanmıyorum,
sıradaki aşamalar da aklımdaydı
bir şekilde onun bir iletişim medyasına kayıt olacak ve iletişimimi 24 saate yayacak sonra hoşlandığımı belli ettiğim dişi kişiyi etkileyecek ve onun da bana karşı hoşlanma his potansiyelini açığa çıkartacaktım.
bütün bu planın düzenin farkında olmak da beni zerre heyecanlandıramayacaktı.
işte tam o an esnasında uyandım.
uyurken bile rüya olduğunun farkındayım.
o derece sıkıcıydı.
bu işin gerçeği kesin böyle olmayaca bak görürsün Oz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder