dede

bir önceki gönderim üzerine düşünürken sanırım biraz falza düşünmüş olacağım ki torun tombalak mevzularına kaydım.
ulan yarın birgün belki dede olacağım.
torun tombalağa karışacağım.
torunlar şimdi tahmin edemediğim model bir iletişim cihazı ile ''ulan oz dedeye bak neler yapmış. ne komik gibi adammış. bize niye böyle huysuz davranıyor?'' falan demez mi?
bence der.
duyarsam nah harçlık veririm ben onlara... o başka

dedemin yok olmaya başlamış fotoğraf sevgisi ve bir kaç şair dışında ailemiz sanatla alakası ''onun cizgisi iyidir'' şeklinde özetlenen resim sanatına olan yeteneğimiz ile sınırlıdır.
bahsedilen ''o'' zamirinin son temsilcisi benim.
babam da onun babası da iyi çizer.
anne sülalesinde de böyle bir yetenek var mı
bilmiyorum
ama kuzenim mimar sinan resim öğrencisi olduğuna göre çiziyor baya.
onun annesinin de bir zamanlar yastık üzerine çizdiği desenler aklımda
ve 7 sülalemin de matematiğe kafası pek basmaz.
unutmadan ananem güzel ve içten şarkı söyler.
aslında fena değilmişiz.
neyse,

kendimi bildim bileli çekiniyorum...
ama çekinmeyeyim mi dedeye bak :
elektrikli eşyalar bozulmuş,
gitmiş saçma kafiyelerle şiir yazıyor.

kendimi bildim bileli tandığım arkadaşlarım var sayıları oldukça az
gerçi bir tanesi evlendi.
diğerleriyle de pek görüşmüyorum.
sonradan edindiklerim sayısı da çok az.
onlarla dönüyor şu sıra hayatım.

yeni bir sınıfın ilk gününü bilirsiniz ,
berbattır.
birbirini tanıyan 2-3 kişi dışında pek konuşan olmaz .
o 2-3 kişi muhabbeti genişletir ve bir anda popüler olur sonra işler değişir tabii.,

işte o ilk günlerin gerginiğini s.keyim ben
ilk günler böyle herkes bir ağır oturaklı
sonradan uzun eşşek oynuyorlar

çocukken daha kolaydı.
adam ve kadın taklidi yapmıyordu arkadaşlarımız.
pasta ve kola gelirdi,yerdik.
koridorda koşuşturmayı halen severim.

günaydın,merhaba,iyi günler,çok yaşa falan pek demiyorum insanlara
bazen garipsiyorlar beni.
ama benim günaydın dememle gününüzün aydın geçeceğini sanmam
ki günüzün aydın olup olmamasını etkilemek istemem
öyle de bir yetkim yok.
diyorsam böyle şeyleri yalandan diyorum.
ama bazılarının çok yaşamasını isterim.

popüler kültürün marjinal kostümlerini giyinmiş insanlar
daha klasik setler giyen bana farklı birisiymişim gibi bakıyorlar.
demokrasi öyle bir şey galiba.

''erkeğin ağzı laf yapanı makbulmüş''
''erkek adam az konuşur'' var bir de
kadın denilen milleti anlamıyorum
böyle de bir klişe laf ettim.
ama anlama çabalarım var.
ikinci klişem de geldi.
dünyayı yönetiyorlar onu biliyorum

sanırım canım sıkılmış benim
özlemişim de biraz
arkadaşım lubnatsi'ye mesaj attım
sende kalıcam başka yerim yok diye
gel tabii başımla beraber dedi
az kaldı